بزرگترین هواپیمای جهان ایرباس A380
هواپیمای ایرباس A380 بزرگترین هواپیمای تجاری جهان است.هواپیمای ایرباس ای۳۸۰ از نظر حجم هواپیما و نیز ظرفیت مسافر، بزرگترین هواپیمای مسافربری جهان به حساب میآید.برخلاف چیزی که همه فکر میکنند، یک هواپیمای بزرگتر از این مدل هم در دنیا وجود دارد که روسی بوده و «آنتونف 225» (Antonov An-225) نام دارد و تنها برای نقل و انتقال بار مورد استفاده قرار میگیرد.این مدل اولین بار در سال ۲۰۰۷ رونمایی شد و با طراحی داخلی لوکس و جا دارش دنیا را شگفت زده کرد.
نخستین پرواز این هواپیما در 23 آوریل 2005 صورت گرفت؛ 525 صندلی دارد و گمان می رود بزرگ ترین هواپیمای حامل مسافربری باشد که تاکنون طراحی و ساخته شده باشد. این هواپیما، دو طبقه است و پهن پیکر محسوب می شود
ساخت ایرباس ای۳۸۰ از سال ۱۹۹۶ با پروژهای بهنام ای۳ایکسایکس آغاز گردید و از سال ۱۹۹۸ با نام کنونی شناسانده شد. نخستین بار در ۲۷ آوریل ۲۰۰۵ به صورت آزمایشی از تولوز فرانسه به پرواز در آمد و دو سال پس از آن در ۲۵ اکتبر ۲۰۰۷ نخستین پرواز بازرگانی آن، از سنگاپور به مقصد سیدنی، برای شرکت هواپیمایی سنگاپور انجام شد.
ایرباس ای۳۸۰ توانایی جابجایی شمار زیادی مسافر دارد و کاربرد آن در سفرهای بینالمللی و مسافتهای طولانی است. شمار صندلی آن در مدل استاندارد با سه کلاس مسافربری، بالغ بر ۵۲۵ نفر است. در مدلهایی که تنها دارای یک کلاس اقتصادی هستند، این گنجایش تا ۸۵۳ نفر نیز، قابل گسترش میباشد. علیرغم ابعاد عظیم این هواپیما، ای۳۸۰ براساس ابعاد عرف و استوانهای شکل، همانند بوئینگ ۷۴۷ ساخته شده و بدنهٔ آن، تنها اندکی از بوئینگ ۷۴۷ پهنتر است.
هواپیمای ایرباس a380
ایرباس A380 یک محصول اروپایی بوده و بالها و موتور آن در انگلیس، قسمتهای بدنه و دم در آلمان و اسپانیا ساخته شدهاند. اسمبلاژ نهایی در کشور فرانسه صورت میگیرد. برخی متخصصین این مدل را نماد اروپا مینامند.
A380 سیستم سرگرمی حین پرواز حیرت انگیزی دارد: روی چرخ دماغه و بالای دم هواپیما دوربینهایی تعبیه شدهاند که میتوانید به وسیله آنها منظرهای شگفت انگیز از دنیای زیر پایتان را تماشا کنید.
هواپیماهای A380 دارای ۲۴/۱ متر ارتفاع، ۸۰ متر عرض و ۷۲/۷ متر طول هستند. وزن آنها نیز به ۵۹۰ تن میرسد.
هواپیماهای سفارشی A380 مخصوص ایرلاین امارات، در بخش فرست کلاس یک قسمت دوش بسیار لوکس و یک سالن خصوصی نوشیدنی دارند.
۲۲ درصد از ایرباس از پلاستیک تقویت شده با کربن فایبر ساخته شده؛ هر چند طراحان ۸۵ درصد از هواپیما را از مواد قابل بازیافت ساختهاند.
هر ایرباس A380 بیش از ۲۰۰ میلیون پوند ارزش دار
مشخصات بزرگترین هواپیمای جهان ایرباس A380
خدمه:
دو نفر: یک خلبان و یک کمک خلبان.
تعداد مسافران:
ای۳۸۰–۸۰۰ حداقل ۵۵۵ نفر در سه کلاس یا ۸۴۰ نفر در یک کلاس.
قیمت تخمینی:
۲۹۶ تا ۳۱۶ میلیون دلار (برای سال ۲۰۰۶)
ابعاد ای۳۸۰–۸۰۰:
طول: ۲۳۸٫۶۷ فوت = ۷۲٫۷۵ متر
فاصله دو سر بالها: ۲۶۱٫۸۳ فوت = ۷۹٫۸۰ متر
ارتفاع: ۷۹ فوت = ۲۴٫۰۸ متر
سطح بالها: ۹٫۰۹۵٬۵ فوت مربع = ۸۴۵ متر مربع
وزنها:
وزن خالی برای ای۳۸۰–۸۰۰ مساوی با ۶۱۰٫۶۸۰ پوند = ۲۷۷٫۰۰۰ کیلوگرم
وزن خالی برای ای۳۸۰–۸۰۰اف مساوی با ۵۵۵٫۵۶۵ پوند = ۲۵۲٫۰۰۰ کیلوگرم
وزن عادی برای برخاستن: نامعلوم
حداکثر وزن برای برخاستن:
در ای۳۰۰–۸۰۰ معادل ۱٫۲۳۴٫۵۹۰ پوند = ۵۶۰ هزار کیلوگرم
در ای۳۰۰–۸۰۰اف معادل ۱٫۳۰۰٫۷۲۵ پوند = ۵۹۰ هزار کیلوگرم
حجم مخازن سوخت داخلی:
در هر دو مدل ۸۰۰ و ۸۰۰اف معادل ۵۷۵٫۱۸۵ پوند = ۲۶۰٫۹۰۰ کیلوگرم
حداکثر وزن قابل بارگذاری:
در ای۳۰۰–۸۰۰ معادل ۱۸۵٫۱۹۰ پوند = ۸۴ هزار کیلوگرم
در ای۳۰۰–۸۰۰اف معادل ۳۳۰٫۶۹۵ پوند = ۱۵۰ هزار کیلوگرم
پیشرانه در مدل ای۳۸۰–۸۰۰:
چهار موتور توربوفن آربی-۹۶۷ ساخت رولزرویس
پیشرانه در مدل ای۳۸۰–۸۰۰اف:
یا چهار موتور توربوفن آربی-۹۷۵ ساخت رولزرویس
یا چهار موتور توربوفن جیپی-۷۲۷۵
کشش:
موتور آربی۹۶۷ معادل ۲۷۲ هزار پوند = ۱٫۲۱۰ کیلو نیوتن
موتور جیپی-۷۲۶۷ معادل ۳۲۶ هزار پوند = ۱٫۴۵۰ کیلو نیوتن
موتور آربی-۹۷۵ معادل ۲۹۹٫۴۳۵ پوند = ۱٫۳۳۲ کیلو نیوتن
کارایی:
حداکثر سرعت در ارتفاع ۳۵ هزار فوتی = ۵۹۵ مایل بر ساعت = ۹۵۵ کیلومتر بر ساعت = ۰٫۸۹ ماخ
حداکثر سرعت در سطح دریا = ۳۹۰ مایل بر ساعت = ۶۳۰ کیلومتر بر ساعت
سرعت کروز (پرواز با سرعت ثابت) در ارتفاع ۳۵ هزار فوتی = ۵۶۰ مایل بر ساعت = ۹۰۰ کیلومتر بر ساعت = ۰٫۸۵ ماخ
نرخ اوجگیری: نامعلوم
سقف پرواز خدمتی: ۱۳٫۱۰۰ متر = ۴۲٫۹۸۰ فوت
برد پروازی:
در ای۳۸۰–۸۰۰ معادل ۸٫۰۰۰ ناتیکال مایل = ۱۴٫۸۱۵ کیلومتر
در ای۳۸۰–۸۰۰اف معادل ۵٫۶۰۰ ناتیکال مایل = ۱۰٫۳۷۰ کیلومتر
حد تحمل فشار ثقل (g Limit): نامعلوم
فاصله نوک دو بال: ۷۹٫۶۵ متر
طول: ۷۲٫۷۵ متر
ارتفاع: ۲۴٫۰۸ متر
ظرفیت مسافر: ۵۲۵ نفر در ۳ کلاس، ۶۴۴ نفر در دو کلاس، ۸۵۳ نفر در یک کلاس
بیشینه سرعت: ۰٫۸۹ ماخ (۱۰۶۱٫۹ کیلومتر بر ساعت)
بُرد پرواز: ۱۴٬۸۱۵ کیلومتر
میزان مصرف سوخت: ۳۱۰٬۰۰۰ لیتر
مدلها
چیدمان صندلیها در هر دو طبقه
ای۳۸۰–۷۰۰ بدنه کوتاه.
ای۳۸۰–۸۰۰ مدل پایه برای حمل مسافر در سه کلاس.
ای۳۸۰–۸۰۰اف مدل ترابری با توان حمل ۱۵۰ تن بار.
ای۳۸۰–۹۰۰ بدنه طولانی برای حمل مسافران بیشتر
تاریخچه بزرگترین هواپیمای جهان ایرباس A380
پس از گذشت بیش از ۲۰ سال از ورود هواپیمای موفق بوئینگ ۷۴۷ به خدمت، نیاز به ساخت هواپیمایی جدیدتر و بهروزتر احساس میشد، که از پیشرفتهای عمده در فناوری طراحی، مواد و روشهای جدید ساخت استفاده نماید. در اوایل دهه ۱۹۹۰ میلادی، شرکتهای هواپیماسازی ایرباس با طرح ای۳ایکسایکس و بوئینگ با طرح ۷۴۷ایکس و مکدانل داگلاس با طرح امدی-۱۲ فعالیت خود را برای ورود به این بازار آغاز کردند. طرح امدی-۱۲ پس از مدتی به علت شکست در بازاریابی توسط مکدانل داگلاس کنار گذاشته شد و پس از خریده شدن این شرکت توسط بوئینگ در سال ۱۹۹۷، عملاً مکدانل داگلاس از دور رقابتها خارج شد.
هدف شرکت ایرباس برای پروژهای۳ایکسایکس در ابتدا تولید هواپیمای غولپیکر جدیدی بود، که هزینهٔ عملیاتیاش ۱۵٪ درصد از هزینههای عملیاتی بوئینگ ۷۴۷-۴۰۰ کمتر باشد. در همین حال طرح ۷۴۷ایکس شرکت بوئینگ برای رقابت با ایرباس عبارت بود، از اعمال تغییراتی بر روی هواپیمای ۷۴۷ مدل ۴۰۰ که منجر به افزایش ظرفیت مسافر و کاهش هزینههای عملیاتی گردد.
بنای طرح بر این بود، که برای کاهش هزینههای پژوهش و طراحی، از بالهای موجود ۷۴۷، کابین خلبان و طراحی داخلی هواپیمای بوئینگ ۷۷۷ استفاده شود. برنامه بوئینگ برای پیشبرد طرح ۷۴۷ایکس با موفقیت چندانی همراه نبود؛ اختلاف طرح جدید بوئینگ با سلف خود، به اندازهای نبود که شرکتهای هواپیمایی را به سرمایهگذاری روی آن ترغیب نماید. به این ترتیب بوئینگ در سال ۲۰۰۱ پروندهٔ طرح ۷۴۷ را برای همیشه بست و فعالیتهای شرکت را، بر روی دو طرح متمرکز کرد: بهینهسازی بوئینگ ۷۴۷-۴۰۰ و پژوهش روی ساخت هواپیماهای کوچکتر با بُرد بلند که نهایتاً به ساخت هواپیمای بوئینگ ۷۸۷ منجر شد.
بحران مالی جنوب شرق آسیا در اواخر دهه ۱۹۹۰، شرکت ایرباس را وادار کرد، که طرح ای۳ایکسایکس را به نحوی تغییر دهد، که هزینههای عملیاتی آن تا ۲۰٪ درصد کمتر از هزینههای عملیاتی بوئینگ ۷۴۷-۴۰۰ باشد، تا شرکتهای هواپیمایی را تشویق کند، که برای صرفهجویی در هزینههای جاری، از طرح ایرباس پشتیبانی کنند. طرح نهایی ایرباس منجر به تولد نخستین هواپیمای مسافربری کاملاً دو طبقه شد. این هواپیما همچنین از مزایایی چون کاهش قابل ملاحظه مصرف سوخت، استفاده از فناوریهای جدید در ساخت مواد کامپوزیت، پیشرانههای مدرن و کاهش هزینههای نگهداری، نسبت به هر صندلی، برخوردار است.
طرح ای۳ایکسایکس در نهایت بهای۳۸۰ تغییر نام داد. ای۳۸۰ که بزرگترین هواپیمای مسافربری جهان است، با گنجایش ۵۵۵ صندلی و با بردی معادل هشت هزار ناتیکال مایل بدون توقف، برای نخستین بار در آوریل ۲۰۰۵ به پرواز در آمد. این هواپیما در سال ۲۰۰۲ وارد مرحله تولید گشته و تولید اولین نمونه تجاری هواپیمای ایرباس ای۳۸۰ از ماه مه سال ۲۰۰۴ آغاز شد. اولین پرواز این هواپیما نیز چندی بعد، با موتورهای رولزرویس انجام پذیرفت و از اواخر سال ۲۰۰۷ وارد خدمت ناوگان هوایی شرکت هواپیمایی سنگاپور و سایر شرکتهای سفارش دهنده گردید.
در نمای ظاهری، ای۳۸۰ دارای بالهایی است که در قسمت پائین بدنه نصب شدهاند (Low-Mounted) و اندکی متمایل به عقب هستند و چهار نقطه برای اتصال موتور در آنها پیشبینی شدهاست. قسمت ارابهٔ فرود هواپیما، مشتمل بر ۲۲ عدد چرخ است، که نحوهٔ جاگذاری آنها، مشابه چرخهای بوئینگ ۷۴۷ و بوئینگ ۷۷۷ میباشد. این نوع طراحی در قسمت ارابهٔ فرود، با اغلب باندهای فرود در فرودگاههای بزرگ، سازگاری دارد. با این حال، مساحت عظیم بالهای هواپیما، این نیاز را در اغلب فرودگاههای بزرگ پدید میآورد، که عرض باندهای خود را افزایش دهند تا دو هواپیمای ای۳۸۰ در کنار یکدیگر، بتوانند عبور نمایند.
موتور جت ایرباس ای۳۸۰ ساخت شرکت رولزرویس
این هواپیما توسط چهار دستگاه موتور جت نیرودهی میشود، که هر یک حداکثر ۷۰٬۰۰۰ پوند نیرو تولید میکنند. بسته به نوع سفارش، این هواپیما به موتورهای بریتانیایی رولزرویس (Rolls-Royce Trent 900) یا موتورهای آمریکایی ساخت شرکتهای جنرال الکتریک و پرات اند ویتنی (Engine Alliance GP7000) مجهز میشوند. به وسیله این موتورها، عملیات برخاست میتواند در باندی تقریباً به طول ۳ کیلومتر در سطح دریا در دمای ۱۵ درجه بالای صفر با حداکثر وزن انجام پذیرد. هر یک از این موتورها در مقایسه با موتورهای هواپیمای بوئینگ ۷۴۷ حدود ۷٬۰۰۰ پوند بیشتر قدرت دارند، که البته با توجه به وزن بیشتر هواپیمای ایرباس ای۳۸۰ که به مراتب از جامبوجت بالاتر است چنین مسئلهای طبیعی جلوه میکند.
کابین خلبان شیشهای در هواپیمای ایرباس ای۳۸۰
هواپیمای ای۳۸۰ دارای کابین خلبان شیشهای و مشابه سایر مدلهای ایرباس است. اندازه صفحههای نمایشگر اطلاعات بین ۱۵ تا ۲۰ سانتیمتر (۶ تا ۸ اینچ) است. ابزارهای ناوبری تمام اتوماتیک هستند. کابین خلبان ایرباس ای۳۸۰ دارای دوربین نمایش هواپیما از بیرون٫ صفحه کلید و دارای سیستم پیشرفته ناوبری و جهتیابی است.
فرودافزار
ارابه فرود مرکزی هواپیمای ایرباس ای۳۸۰
ارابههای فرود این هواپیما شامل ۲۲ چرخ و ساخت شرکت گودریچ است که شامل دوپایه زیر بال هر یک با ۴ چرخ، دوپایه مرکزی زیر بدنه هر بک با ۶ چرخ، و دو چرخ دماغه هواپیما است. این هواپیما میتواند دور ۱۸۰ درجهای را در مسافتی به طول ۵۶٫۵ متر انجام دهد، که ۳٫۵ متر از ۶۰ متر استاندارد ابعاد فرودگاهها کمتر است.
بالاترین سرعت عملیاتی هواپیمای ایرباس ای۳۸۰ حدود ۱٫۰۶۲ کیلومتر بر ساعت و برد آن هشت هزار مایل دریایی یا پانزده هزار کیلومتر با بیشترین تعداد مسافر است. زمان بارگیری کامل در فرودگاه یا پایانه هوایی مرکزی شامل پیاده کردن مسافران، تمیز کردن محیط داخلی هواپیما، سرویسهای دیگر و سوار کردن مسافران برای پرواز بعدی حداقل ۹۰ دقیقه به طول میانجامد.
۲۱ مهماندار در A380 لوفتهانزا کار میکنند که در ۵ گروه مجزا خدمات رسانی کرده و هر کدام سیستم کامپیوتری خاص خود را دارند. این مهماندارها استراحتگاهی مخصوص به خود دارند که از ۸ تخت تشکیل شده و زیر قسمت آشپزخانه در پشت هواپیما قرار گرفته است.
ایرباس A380 توسط دو خلبان پرواز میکند. خلبانها میتوانند در پروازهای طولانی در یک استراحتگاه پشت کاک پیت اندکی بخوابند و نفر دوم کنترل هواپیما را به دست بگیرد.
چالشهای پیشرو ایرباس A380
۲۰ فرودگاه در دنیا خدمات A380 را مدیریت میکنند که این به معنای باندهایی طولانیتر، تاکسی ویهای عریضتر و ۲۳۷۷۴/۴ متر مربع فضای آزاد در بوردینگ گیت است که هواپیما در آن پارک میشود. فرودگاهها همچنین باید ابزار و وسایل ویژهای برای هدایت مسافران و بار داشته باشند و حتی گاهی تسمه حمل چمدان نیز باید طولانیتر شوند زیرا ۵۰۰ تا ۸۰۰ مسافر به معنی چمدانهای زیادتر خواهد بود.اغلب فرودگاهها، میبایست دالانهای عبور مسافرین و بارها را افزایش دهند، تا بتوانند تعداد عظیم مسافران ای۳۸۰ و بار آنها را جابهجا نمایند؛
بنابراین، تعداد قابلتوجهی از فرودگاههای مهم جهان، میبایست میلیونها دلار سرمایهگذاری در جهت این بهبودسازیها، تا قبل از ورود به خدمت رسمی ای۳۸۰ به انجام رسانند. اما مشکلات تأمین بودجه جهت انجام این بهینهسازیها در برخی فرودگاهها، یک مشکل بسیار جدی برای کاربران ای۳۸۰ پدید خواهد آورد. با توجه به اینکه همه زیرساختهای لازم پیشاز فرود ایرباس ۳۸۰ میبایست در فرودگاهها فراهم شده باشد، فرودگاه امامخمینی تهران، در خبری که ۰۷ مهر ۱۳۹۳ منتشرشد توانست چهلودومین فرودگاه دنیا در پذیرش این هواپیما باشد.