دانشمندان میتوانند کودکانی که در آینده جنایتکار خواهند شد را شناسایی کنند!
دانشمندان علوم اعصاب این دانشگاه در اوایل دهه ۱۹۷۰، حدود هزار کودک را انتخاب کردند و تعدادی آزمایش و مصاحبه در زمینه بررسی بازتابهای رفتاری، فهم زبان، مهارتهای حرکتی و اجتماعی روی آنها انجام دادند.
بعد حدود ۴ دهه صبر کردند تا ببینند، آیا از نظر درصد ارتکاب جرم و جنایت، آنهایی که نمرات پایینی در این آزمایشات داشتهاند، تفاوتی با بقیه دارند یا نه. به عبارتی یک مطالعه اصطلاحا «طولی» انجام دادند.
معلوم شد آن ۲۰ درصدی که کمترین نمرات را کسب کرده بودند، عامل ۸۰ درصد جرم و جنایتها کل گروه در بزرگسالی شدهاند.
البته از آنجا که عوامل مهم دیگری مثل وضعیت اقتصادی – اجتماعی و رفتار والدین در کودکی، جزو عوامل مهم دیگری هستند که روی مسئله میتوانستند تأثیر بگذارند و به عنوان یک مخدوشکننده عمل کنند، دانشمندان در مطالعه خود ترتیبی دادند که این عوامل مخدوشکننده حذف شوند.
اینکه ۲۰ درصد جمعیتی، ۸۰ درصد مسئلهای را داشته باشد یا باعث شود، چیز بیسابقهای نیست. این مسئله موسوم به اصل Pareto است و قبلا هم سابقه داشته در پژوهشها چنین نسبت دراماتیکای به دست بیاید: مثلا ۲۰ خانوادههای ایتالیایی، ۸۰ درصد زمینهای ایتالیا را دارند یا در برنامهنویسی معمولا ۲۰ درصدها کدها، عامل ۸۰ درصد خطاها هستند.
بررسیها همچنین نشان دادند که همین ۲۰ درصد، عامل ۵۷ درصدها بستریها بیمارستانی هستند و ۶۶ درصد اعتبارات خیریه را مصرف میکنند.